Bekijk hieronder de foto's van dit album. Klik op de foto's voor meer informatie. Tot ziens om vijf uur 's middags op het Sterrenkringplein, op 21 december 2019 en dezelfde datum, elk volgend jaar!! De zonnewende is het anker van de tijd, het midden van de wintertijd, waarna de dagen weer gaan lengen, totdat ze op 21 juni weer gaan korten wat elk jaar telkens weer met prachtige vaak oeroude tradities gepaard gaat doe we moeten koesteren.
Net als de zonnewende zelf :-)
Welkom!
De aarde draait. We draaien allemaal oostwaarts op aarde, naar de plaats waar de zon opkomt. Het lijkt daarom alsof de zon opkomt in het oosten, maar in werkelijkheid draaien we met de aarde elke ochtend naar de zon toe en elke avond van de zon af, om er vervolgens in het westen afscheid van te nemen en dan weer, over de nacht, met onze plaats op de aardbol opnieuw naar toe te draaien, enzovoorts. De aarde draait dus elke dag - als een hele trage tol - rond om haar eigen as. Dit is de aard-as.
Ook de maan zien we in de avond opkomen in het oosten, maar omdat de aarde oostwaarts draait, lijkt dat zo. Ook de maan zien we in het westen onder gaan, omdat de aarde rond haar eigen as draait. De standen van de maan betreft dan verder hoe de zon tegen de maan aan schijnt gedurende de omloop van de maan rond de aarde. Deze omloop duurt natuurlijk ongeveer een maand, vandaar de naam.
Vroeger leefden de mensen veel meer met de ritmiek van de maan, dan met de onregelmaat van wolken, zon en regen. De regelmaat van de stelselmatig iets veranderlijke maan, daarop kon je steevast rekenen! Dus daar kon je ook echt gebeurtenissen aan aftellen op een streepjes-kalender en men wist - in vrijwel alle zeer noordelijke en vermoedelijk ook wel zeer zuidelijke culturen - dat na verloop van vele generaties van 'maan-tel-kunde' - een jaar ongeveer 12 maanden en dertien dagen duurde. Die dertien dagen waren dan langzamerhand geankerd aan de dagen rond de zonnewende, ongeveer 7 ervoor en ongeveer 6 erna, die samen met een merkwaardige ritmiek van manen-jaar en zonnejaar tot rust kwam in de kennis van de belangrijkste elementen in het zwerk: de zon en de maan en hun ritmiek en regelmaat.
Die dertien dagen leven voort in Scandinavië, waar ze de Jule-tijd worden genoemd, en ze zeggen met het kerstfeest: Goh Jul! En in de winter is wegens de lange duisternis dan ook vaker het noorderlicht te zien, wat het mysterie van de hemelverschijnselen vroeger alleen maar versterkte. En waar de Romeinen nooit echt vat op kregen, zodat de Germanen lang bleven geloven in de oude verschijnselen. De terugkeer van het licht na de zonnewende was namelijk veel opvallender aanwezig in noord-Europa dan in zuid-Europa. En dat de oude Germaanse goden daar de hand in hadden, dat leidde in die dagen geen enkele twijfel. De wetenschap uit de middeleeuwen leert ons dat het zwerk boven ons hoofd toch een zekere andere orde heeft, dan de wereld van 'de Goden in het zwerk'. En vandaag de dag zegt zelfs de paus dat de wetenschap de wereld werkelijk goede diensten brengt door de natuur in de grove en fijne gradaties te onderzoeken (Laudato Si). Hoe de wolken ontstaan en bewegen is geen goddelijke aangelegenheid meer, het heeft een eigen wetmatige natuurkunde van temperatuur en drukverschillen.
De aard-as heeft een bepaalde 'stand' ten opzichte van de baan die de aarde om de zon maakt. De stand van de aard-as staat - behoorlijk consequent - een beetje scheef in het vlak van de baan van de aarde om de zon, daarom verschuift 's zomers en 's winters de hoogte van de stand van de zon aan de horizon, je zou kunnen zeggen dat dit schommelt door de loop van het jaar. Het laatste plaatje hieronder geeft de stand van de aarde in het baanvlak rond de zon enigszins weer. Er is zelfs een speciale web-pagina over: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zonnewende
Ook dit jaar jaar is er een winterzonnewendewandeling door het Spijkerkwartier, van schoolplein 'het Sterrenkringplein' naar 'bouwspeelplaats Thialf'. De wandeling duurt ongeveer drie kwartier en trekt met veel vertier als een bonte stoet door de straten. Op Thialf zijn speculaas en warme chocomel, gluhwein en mandarijn. Zie ook: agenda-zonnewende-dit-jaar.
Tradities blijven we koesteren. Zo ook de kerst, dat blijft altijd kerstmis en de terugkomst van het religieuze licht en het inzicht in het cyclische traject van geboorte, verhalen, veroordeling en wederopstanding is samen met de verhaal over het begin van alles en hoe het leven loopt aan de hand van de veel grotere religie, de Sinterklaas als reflectie van de oude Wodan, met Spleipnir als zijn paard, de Odin en de oude reflecties van de wouden, de hemel en de Edda, het is ons Europa van tradities die in elkaar zijn verweven tot wat het nu is, met Bach, en met de advent-tijd en de donkere dagen rond kerst, met boom, met of zonder kluit.
