We mochten van de burgemeester niet vertellen wat er allemaal goed en fijn is in de wijk, maar wat er níet goed is qua veiligheid en openbare orde. En er blijkt toch heel wat mis in het Spijkerkwartier. Problemen zijn er vooral rondom specifieke panden. Panden van waaruit gedeald wordt, met drugsrunners op straat die agressiever worden naarmate de temperatuur stijgt. Panden van huisjesmelkers die intimideren en bedreigen als je ze aanspreekt op overlast. Panden vol kamerbewoners met schulden en psychische problemen, die uitgebuit worden door hun huisbaas. Wooncomplexen, waarvoor mensen met een modaal inkomen niet meer in aanmerking komen, waardoor er zo langzamerhand alleen nog maar mensen uit de onderkant van de samenleving wonen. Een hotel dat zich niets aantrekt van vergunningsvoorwaarden, stinkende containers afval op straat zet en grote overlast veroorzaakt met laden en lossen. Bewoners met vechthonden die zo agressief zijn (hond én baasje) dat andere bewoners hun hond niet meer in de wijk durven uitlaten. Flink wat asociale mensen in de wijk dus, die andere bewoners zich onveilig laten voelen in hun eigen woonomgeving. De meeste problemen lijken zich te concentreren in de Karel van Gelderstraat, Driekoningenstraat en Spoorhoek.
Schokkend is dat gemeente, politie en woningcorporatie vaak niet optreden. Je moet een stevig doorzettingsvermogen hebben om met je klacht door te dringen tot de instanties (en daar zijn er veel van!). Ondernemers lijken altijd gefaciliteerd te worden door de gemeente, ook als ze onfatsoenlijk, asociaal en in overtreding zijn. Kortom: het voelt niet (altijd) alsof de overheid aan de kant van de gewone, sociale bewoner staat!
Dinsdagavond 28 mei vond een gesprek plaats tussen burgemeester Marcouch en twintig wijkbewoners en -ondernemers. De burgemeester verwerkt de resultaten van het gesprek en gaat samen met de wijk een plan maken om de onveiligheid aan te pakken. Wordt vervolgd dus.