ARNHEM Trots op Arnhem? Dat is de inwoner van de Gelderse hoofdstad minder dan voorheen. Dat blijkt uit onderzoek van Hendrik Beerda Brand Consultancy uit Amsterdam naar de twintig grote steden van Nederland als ‘merk’.
Onderdeel van het artikel is het interview met Willem van Gent:
Bij de foto zegt hij: "Los van alle dingen van de dag zijn het de positieve activiteiten zoals 40 jaar Bloembakkenactie die mensen energie geven om trots op hun wijk te mogen zijn."
‘Genuil over de stad houdt je scherp’
Willem van Gent is druk met de toekomst van het Spijkerkwartier als ‘De Weerbare Wijk’. Hij geniet van het ‘genuil’ op Arnhem. ,,Die nuchterheid, dat cynisme zit in het DNA hier. Het houdt je scherp, helpt de stad vooruit.”
Want hij weet ook: ,,Veel van al die dingen waar veel genuil over is geweest, zijn uiteindelijk wel gerealiseerd.” Bovendien is hij ervan overtuigd dat het genuil schijn is. ,,Die trots zit er wel in. Maar dan moet er waarschijnlijk eerst drank in om het eruit te krijgen.”
‘Arnhem is verwend’
Van Gent is van oorsprong Amsterdammer. ,,Ik woon nu 58 jaar in Arnhem, maar ik ga er als Amsterdammer tegenaan. Ik kan niet anders concluderen dan dat wij in Arnhem strontverwend zijn. Je hebt heel veel groen in de stad. Je hoeft maar tien minuten te rijden en je staat al op de Veluwe. Je staat zo op de Posbank. Je bent in een kwartiertje in de Achterhoek, met tien minuten in de Betuwe, in een half uur in Duitsland. Aan cultuur ontbreekt het niet. Ook de horeca onderscheidt zich. De binnenstad krijgt belevingswinkels.”
Tegelijkertijd benadrukt hij dat kijken naar de gemeente als oplosser van de problemen een gepasseerd station is. ,,We hebben vroeger alles overgelaten aan de overheid, dat kochten we af met onze belasting. Maar dat is onbetaalbaar geworden. Niemand voelde zich eigenaar van zijn buurt. Dat kan niet meer. Het is goed dat er een crisis is in het bestuur. Dat kunnen de bewoners ook eens aan de bak.”
Auto’s de wijk uit, de parkeergarages in.
Hij is een warm voorstander van gedurfde wijkinitiatieven die een radicale ommezwaai kunnen geven. ,,Er staan allemaal parkeergarages om de buurt heen. Waarom zou je de auto daar niet parkeren? Nu zal iedereen morren, maar over twintig jaar zal iedereen blij zijn. Je wilt dat je kleinkinderen ook nog een goed leven hebben. Dan moet je wel een keuze maken.”
Het hele artikel ‘Arnhem wordt nooit Maastricht of Den Bosch, maar is wel opgefleurd’ in de Gelderlander lees je hier.
