Details
Op 17 september 1925 werd de bus waarin de achttienjarige Frida Kahlo door Mexico-Stad reed aangereden door een tram. Een stuk stalen leuning drong haar lichaam binnen door haar linkerzij en kwam er langs haar vagina weer uit. Maandenlang moest ze in bed blijven, ingekapseld in verband en pleisters. Ze besloot te gaan schilderen. Er werden spiegels aan haar ziekbed vastgemaakt zodat Frida zichzelf kon schilderen.
Het werk van Frida Kahlo kenmerkt zich door vrolijke kleuren, die in een wonderlijk contrast staan met een vervreemdende sfeer. Ze schuwt nergens de controverse; haar werk toont nietsontziend haar fysieke pijn, haar turbulente liefdesleven naast haar liefde voor Diego Rivera en de pijn die deze liefde veroorzaakt, haar ontzetting en wanhoop bij haar miskraam en haar angst en eenzaamheid. Maar ook haar levenskracht en de troost die zij vindt in het schilderen springt uit haar schilderijen naar voren. Aan de hand van een selectie van haar schilderijen treden we haar wereld binnen. Een wereld die de kijker een scala aan emoties biedt en voortdurend voor de vraag stelt: wat hield deze bijzondere vrouw gaande?