Wie in het Spijkerkwartier kende hem niet: de statige lange man die de afgelopen jaren
iedereen met een beminnelijke blik en wonderlijke verhalen tegemoet trad, vaak met
een mapje onder zijn arm. Die vaak bij Rico in de Steenstraat zat en boodschappen
deed bij de AH aan het Velperplein. En die met zijn keurige overjas opviel tussen de
wachtenden voor de maaltijd bij de opvang in de Spoorwegstraat. Meneer Visser.
Sinds de jaren negentig woonde Henk Visser na ruim dertig jaar in de Verenigde
Staten, in Arnhem; de laatste jaren in zijn eentje in een appartement aan de Van
Muijlwijkstraat. Hij vertelde in de buurt vaak over zijn Amerikaanse zakenverleden en
de juridische procedures die hij had lopen. Hij beweerde bijvoorbeeld dat hij de
buurman van Bruce Willis was. Menigeen dacht dat het fantasieverhalen waren, want
hoe kwam zo’n man dan in de Van Muijlwijkstraat terecht?
Wat in ieder geval wel klopte, maar weinig mensen zich herinnerden, was dat Henk
Visser als geboren Antilliaan in de jaren vijftig voor Nederland furore had gemaakt als
hoog- en verspringer. Hij zat in de nationale atletiekploeg en kwam twee keer uit op
de Olympische spelen. In 1956 sprong hij in Boekarest de toen ongekende afstand
van 7,98 meter. Begin jaren zestig vertrok hij naar de Verenigde Staten en handelde
daar onder andere in sportkleding. Voor zover bekend kwam hij voor de liefde naar
Arnhem.
Oud-atleet Paul van Gool, oprichter van de Stichting Atletiekerfgoed ging een aantal
jaren geleden op zoek naar Henk Visser, vond hem en ontfermde zich over hem toen
zijn gezondheid in rap tempo achteruitging. Samen zaten ze regelmatig bij Musis en
daarna bij Rico, toen die afstand voor Henk nog haalbaar was. Paul van Gool
spoorde familieleden van Henk op, regelde thuiszorg en volgde zijn
ziekenhuisopnames.
Groot was mijn verbazing toen ik er via Paul van Gool achterkwam dat die lange man
met zijn mooie verhalen die door de buurt schreed, nog samen met mijn vader,
middellange afstandsloper, in de nationale atletiekploeg had gezeten. Een mooie
man met zwarte krulletjes die altijd honger had, herinnert mijn vader zich hem.
Op vrijdagmorgen 13 november is Henk Visser in verpleeghuis Heyendaal overleden,
83 jaar oud. “De condor zweeft niet meer”, staat er boven het overlijdensbericht.
Afscheid nemen kan op donderdag 19 november van 19.00 tot 19.30 uur bij
uitvaartcentrum DELA, Weg langs de Begraafplaatsen 5, Arnhem. Henk Visser wordt
in stilte gecremeerd.
tekst: Jolanda Keesom