Maak kennis met Suzan, counselor, vocal coach en zangeres, 37 jaar en single.
Hoelang woon je in het Spijkerkwartier? 'Zo´n 2,5 jaar, daarvoor in Doetinchem.'
Bevalt het? 'Zeker, heel prettig. Ik wandel graag door de wijk, mooi die statige huizen en verborgen stadstuinen. Mijn huis is een rustplek, de drukte zoek ik wel op, zoals bij café Vrijdag. Fijn daar te zitten, voor je het weet zit je in een goed gesprek met een onbekende'. Geen minpunten? 'Ik kan wel zeuren over weinig parkeerplekken, maar dan ga ik de strijd met bomen aan en dat wil ik niet.'
Heb je een Spijker anekdote? 'Er is iemand in de wijk die met een krijtje teksten bij niet opgeruimde hondenpoep zet. Zoals, 'bah, moest dit nou?' Iemand neemt daar de tijd voor, hilarisch!'
Hoe was jouw jeugd? 'Ik ben met structuur, normen en waarden opgevoed. Moet je mij hebben als vrij kind, dat botste wel eens. Van jongs af aan zing ik. Hoewel ik buitenshuis erg verlegen was voelde ik mij sterk op het podium. Daar ging het vanzelf.'
Je doet divers werk, hoe past het bij jou? 'Je kan niet zeggen we zijn maar één ding, gelukkig hebben we meer talenten. De rode draad is begeleiden en inzicht geven. Het zingen is meer vermaak, een passie. Je staat op de voorgrond, zo ben ik niet in het dagelijks leven. Vanzelf ging ik mensen helpen bij vanuit hun gevoel te zingen. Je ziet dat mensen soms technisch perfect een liedje zingen zonder enige inhoud. Als laatste is er counseling coaching bijgekomen. Mensen helpen bij levensvragen. Via gesprekken, massage of haptonomie ze dichter bij hun gevoel te laten komen. Hoofd en lichaam zijn niet los van elkaar. Daar word ik zo blij van, het aha-moment bij de ander.'
Halverwege ons gesprek begint mijn maag een paar keer luid te knorren. 'Wil je een boterham', vraagt Suzan? Ik voel geen honger. 'Je bent waarschijnlijk met je hoofd zo bij dit gesprek. Als je met jouw aandacht meer in je buik zit, zou je het wel voelen.' Oh, dan graag een boterham. 'Ha, ha, ha, dit is haptonomie in de praktijk.'
Waar staat het logo op jouw site suzanharbers.nl voor? 'Het is een jongetje in de schaduw die een ballon niet wil loslaten. Wat we als kind meekrijgen past misschien niet meer bij je, toch kan het loslaten moeilijk zijn.' Hoe is dat bij jou? 'Ik ben daar ervaringsdeskundige in. Ik weet hoe lastig dat is en wat de invloed daarvan kan zijn op je lijf, denken en leven.'
Wanneer vliegt de tijd? 'Met counseling. Dan denk ik, zijn er echt al anderhalf uur om?' En in je vrije tijd? 'Het lijkt überhaupt te vliegen.' Vind je dat jammer? 'Ik vind dit een prettige leeftijd en leuke levensfase. Laten we hier nog maar een tijdje blijven hangen, ha ha ha.' Wat is er prettig aan? 'Eigenlijk alles. Waar ik nu sta, mijn werk en lieve vrienden. Het mogen er nog wat meer zijn.' Waar wil je met trots op terug kijken als je later heel oud bent? 'Dat ik altijd heb gedaan wat ik wilde. Ik ben minder trots op mijn Pabo-tijd. Ik wilde zekerheid en dan pas leuke dingen doen. Ik durfde daarna pas naar het conservatorium. Maar goed, het heeft mij ook gebracht waar ik nu ben.'
Wat waarderen vrienden in jou? 'Moeilijke vraag, het komt niet vaak voor dat mensen dat zeggen. Ik denk mijn kracht, rust, dat ik veel geef en er onvoorwaardelijk voor ze ben.' Hoe goed kan jij ontvangen? 'Moeilijker.' Wat zou je graag ontvangen? 'Dat mensen meeleven en er onvoorwaardelijk voor mij zijn. Dat tegen vrienden uit te spreken helpt al.' Welk compliment hoor jij graag? 'Laatst zei een vriend tegen mij hoe fijn het was dat ik er voor hem was. Toen dacht ik ja, dat is eigenlijk wat we voor elkaar moeten doen, voor de ander er zijn. Als ik dat zo rondvraag, dan kennen we relatief weinig mensen die we kunnen bellen als het even shit gaat.'