Laura Casas Valle werkt met een heldere beeldtaal, laverend tussen lichtheid en melancholie. Hierbij maakt zij gebruik van enkele heldere lijnen, aangevuld met zich steeds herhalende, sjabloonachtige patronen en figuren. De gezichten van haar mensen vermengen zich met vissen, vogels of sterren, die door de blik van het afgebeelde personage lijken te zweven. (Cornelie Samsom)
Laura over haar werk: er komen altijd mensen in voor. Ik ben geïnteresseerd in hun houdingen, de verhoudingen en vooral hun blik. Ik laat mij daarbij vaak inspireren door krantenfoto's, foto's van internet, maar bijv. ook door de Duitse choreografe Pina Bausch. De 'melancholische kracht' die haar dansen zo kenmerkt spreekt mij aan. Geïnspireerd door Kontakthof, een dans, uitgevoerd door scholieren zonder danservaring, heb ik een serie etsen en tekeningen gemaakt. De soms onhandige houding van die jongeren, de ontluikende seksualiteit en hun onbevangenheid geven dit stuk een kwetsbare lading.
Tijdens m'n studie aan ArtEZ ontdekte ik de ets. Die techniek (waarbij lijnen in metaal worden 'gekrast' en daarna 'gezuurd' en je via 'aquatint' grijstonen krijgt) opende voor mij een heel nieuwe wereld. Het is een indirecte techniek die vele stappen kent voor de afdruk klaar is. Je hebt geen controle. Dit maakt etsen spannend!
Zie: lauracasasvalle.wordpress.com.
De expositie is van 6 januari tot en met 22 maart te bezichtigen op het Stadspastoraat tijdens openingstijden.